وبلاگيان

انواع دوربين هاي كانن

كانن چندين دهه است كه دوربين‌هاي آنالوگ توليد مي‌كند و طيف وسيعي از مدل‌هاي آن در طول سال‌ها توليد شده است. در اينجا چند نمونه از دوربين هاي آنالوگ كانن و سال هاي تقريبي ساخت آنها آورده شده است:

1.  Canon AE-1 (1976-1984)
2. Canon A-1 (1978-1985)
3. Canon T70 (1984-1986)
4. Canon EOS 650 (1987-1989)
5. Canon EOS-1 (1989-1994)
6. Canon EOS Rebel (1990-1991)
7. Canon EOS-1N (1994-2000)
8. Canon EOS Elan II (1995-1998)
9. Canon EOS-3 (1998-2007)

اين ها تنها چند نمونه هستند و مدل ها و انواع ديگري از دوربين هاي آنالوگ كانن وجود دارد كه در اين بازه زماني توليد شده اند.

تفاوت دوربين هاي قديمي و مدرن

تفاوت اصلي دوربين هاي آنالوگ و ديجيتال در نحوه ثبت و ذخيره تصاوير است. دوربين هاي آنالوگ از فيلم براي ثبت تصاوير استفاده مي كنند، در حالي كه دوربين هاي ديجيتال از سنسورهاي ديجيتال استفاده مي كنند.

دوربين هاي آنالوگ با قرار دادن فيلم در معرض نور كار مي كنند كه باعث واكنش شيميايي مي شود و تصويري نهفته روي فيلم ايجاد مي كند. سپس اين تصوير بايد با استفاده از يك فرآيند شيميايي ايجاد شود تا قابل مشاهده باشد. تصوير به دست آمده يك نمايش آنالوگ از صحنه اصلي است.

از طرف ديگر دوربين هاي ديجيتال از يك سنسور براي ثبت تصوير استفاده مي كنند. اين حسگر متشكل از ميليون ها پيكسل كوچك است كه ميزان نوري را كه به آنها مي رسد را ثبت مي كند. سپس دوربين اين اطلاعات را پردازش كرده و يك فايل تصوير ديجيتال ايجاد مي كند. اين تصوير ديجيتال را مي توان بلافاصله پس از گرفتن، بدون نياز به پردازش شيميايي مشاهده، ويرايش و به اشتراك گذاشت.

همچنين:

استفاده از دوربين هاي ديجيتال نسبت به دوربين هاي آنالوگ مزاياي متعددي دارد. اول، دوربين‌هاي ديجيتال بازخورد فوري ارائه مي‌دهند و به عكاس اين امكان را مي‌دهند كه تصوير را بلافاصله پس از گرفتن آن ببيند. اين كار تنظيم و تركيب بندي را براي به دست آوردن نتيجه دلخواه آسان تر مي كند. دوربين‌هاي ديجيتال همچنين انعطاف‌پذيري بيشتري بعد از پردازش دارند، زيرا مي‌توان تصاوير را با استفاده از نرم‌افزار ويرايش و دستكاري كرد. علاوه بر اين، دوربين‌هاي ديجيتال مي‌توانند با ايزوي بالاتر عكاسي كنند و عملكرد بهتري در نور كم داشته باشند.

از سوي ديگر، دوربين هاي آنالوگ به دليل شخصيت منحصر به فرد خود شناخته مي شوند و اغلب تصاويري با ظاهر و احساس متمايز توليد مي كنند. آنها همچنين وضوح بالا و محدوده ديناميكي را ارائه مي دهند كه آنها را به انتخابي محبوب براي عكاسان حرفه اي تبديل مي كند. علاوه بر اين، بسياري از عكاسان از ماهيت لمسي كار با فيلم لذت مي برند، از فرآيند بارگيري و تخليه فيلم گرفته تا ماهيت عملي پردازش تاريكخانه.

به طور كلي، هر دو دوربين آنالوگ و ديجيتال نقاط قوت و ضعف منحصر به فرد خود را دارند.

عكاسي با دوربين هاي قديمي

در اينجا چند مرحله اساسي در مورد نحوه گرفتن عكس با دوربين آنالوگ آورده شده است:

بارگذاري فيلم:
 ابتدا دوربين را باز كرده و فيلم را بارگذاري كنيد. دستورالعمل هاي خاص مدل دوربين خود را دنبال كنيد، زيرا ممكن است روند بارگذاري متفاوت باشد.

تنظيم ISO:
دوربين هاي آنالوگ داراي يك صفحه يا دكمه براي تنظيم سرعت فيلم هستند كه با ISO اندازه گيري مي شود. مطمئن شويد كه ISO را متناسب با سرعت فيلمي كه استفاده مي كنيد تنظيم كنيد.

تنظيم ديافراگم و سرعت شاتر:
دوربين هاي آنالوگ داراي يك لنز با ديافراگم قابل تنظيم و يك شاتر هستند كه مدت زمان قرار گرفتن فيلم در معرض نور را كنترل مي كند. تنظيمات خاص به شرايط نور و عمق ميدان مورد نظر بستگي دارد. به طور كلي، ديافراگم بازتر (عدد f كمتر) منجر به عمق ميدان كم‌تر مي‌شود، در حالي كه ديافراگم باريك‌تر (عدد f بيشتر) منجر به تمركز بيشتر صحنه مي‌شود. سرعت شاتر آهسته تر به نور بيشتري اجازه ورود مي دهد و مي تواند براي موقعيت هاي كم نور يا ايجاد تاري حركت استفاده شود، در حالي كه سرعت شاتر بيشتر باعث توقف حركت مي شود.

فوكوس لنز:
اكثر دوربين هاي آنالوگ يك حلقه فوكوس دستي روي لنز دارند. از منظره ياب براي فوكوس كردن تصوير استفاده كنيد و حلقه فوكوس را تنظيم كنيد تا سوژه واضح به نظر برسد.

نوشتن عكس:
عكس را در منظره ياب كادر بندي كنيد و تركيب بندي را به دلخواه تنظيم كنيد.

گرفتن عكس:

براي گرفتن عكس دكمه شاتر را فشار دهيد. اگر دوربين شما داراي درايو موتور يا تنظيم نوردهي چندگانه است، مي توانيد چندين عكس پشت سر هم بگيريد.

جلو بردن فيلم:
پس از گرفتن عكس، با استفاده از اهرم يا دستگيره پيشروي فيلم، فيلم را به فريم بعدي ببريد. مراقب باشيد كه فيلم را خيلي سريع جلو نبريد، زيرا ممكن است باعث پاره شدن يا ناهماهنگي فيلم شود.

تكرار فرآيند:
فرآيند را براي هر عكس تكرار كنيد، در صورت نياز ديافراگم، سرعت شاتر و فوكوس را تنظيم كنيد.

فيلم را خالي كنيد:
وقتي همه عكس‌ها را گرفتيد، با پيروي از دستورالعمل‌هاي خاص مدل دوربينتان، فيلم را به داخل قوطي فيلم برگردانيد. مراقب باشيد كه در اين فرآيند فيلم را در معرض نور قرار ندهيد.

ظهور فيلم:
فيلم را براي ظهور به يك آزمايشگاه حرفه اي ببريد يا اگر تجهيزات و تجربه لازم را داريد خودتان فيلم را ظهور دهيد. پس از ظهور، نگاتيوها را مي توان چاپ يا اسكن كرد تا كپي هاي ديجيتالي ايجاد شود.

به ياد داشته باشيد كه دوربين هاي آنالوگ نسبت به دوربين هاي ديجيتال به زمان و مراقبت بيشتري نياز دارند، اما اين فرآيند مي تواند براي بسياري از عكاسان لذت بخش باشد.